یادداشت پلاک، تشییع ۴ شهید در روز شهادت امام صادق(ع)

قهرمانان هر شهر و دیاری باعث افتخار مردمان آنجا هستند!

 پایگاه خبری پلاک دزفول: حال اگر آن قهرمان همه هستی خود را برای وطن و مردمان و از همه مهم تر برای اسلام را در طبق اخلاص بگذارد حسابش در نزد مردم ویژه است.

بالاترین و با ارزشترین دارایی و هستی هر شخص جان اوست. در کشور ما جماعتی برای دفاع از آب و خاک و انقلاب همه هستی خود را دادند تا این آب و خاک و این انقلاب به یغما نرود.

برخی از آن جماعت که رفتند تا سالها پس از جنگ نیز به میهن باز نگشتند و هنوز نیز خبری از آنها نیست.

عده ای از آن جماعت پس از سالها با بدنهایی متلاشی به میهن باز گشتند، باز گشتی که امید است تلنگری به همه است که فراموش نکنند که آزادی و آسایش امروز را مرهون چه کسانی هستند! باز گشتی که ما را باز می گرداند به راهی که تا کنون آمده ایم و هشداری است که نکند تباه کننده خون این قهرمانان شویم.

 اما اصل این نوشتار بر این نکته استوار است وقتی این قهرمانان پس از سالها با این وضعیت باز می گردند استقبال ما چگونه باید باشد؟! متولیان امر چگونه به استقبال و بدرقه این دلاوران می آیند؟! مسئولان چه؟!مسئولانی که پست و مقامشام مدیون این دلاوران است!

 آیا برنامه ریزیهای ما زیبنده قهرمانی ایثار آنان است؟! آیا ما حداقل کار را که تشییعی آبرومند است برای آنان انجام می دهیم؟!

 روز پنج شنبه همزمان با شهادت امام جعفرصادق(ع) شهرستان دزفول 4 میهمان داشت! البته بهتر است نوشته شود که روز پنج شنبه افتخار استقبال از 4 قهرمان را داشتیم! فرصتی ارزشمند برای ادای دینی حداقلی به قهرمانان وطن که با پیکری تکیده که تنها نشانشان پلاکی است از آنچه داشتند که 3 تن از این عزیزان همان پلاک را نیز نداشتند!

 دفاع مقدس گنجینه ای است که باید از آن به درستی استفاده شود، که متاسفانه اینگونه عمل نمی کنیم، که بیشتر این عدم استفاده درست بر می گردد به متولیان امر،که نگاهشان بیشتر اداری و بخشنامه ای است تا دلی. از ظرفیت شهدا و دفاع مقدس در شهری که مدعی پایتختی مقاومت دارد بخوبی استفاده نمی شود!

 دم همه آنانی که تلاش کردند و هماهنگی کردند و جلسات برای برپایی درست مراسم گذاشتن گرم!

اما نمی شد بهتر برنامه ریزی کرد تا مثلا در شهر دزفول در یک روز دو شهید - یکی شهید گمنام و دیگری شهید غلامحسین دیمی- در دو مکان و دو مسیر مجزا برگزار نمی شد؟! -یکی شرق و یکی غرب شهر- آیا نمی شد شهید گمنام را روز جمعه پس از نمازجمعه تشییع می کردند تا حضور مردم در مراسم تشییع این دلاور کم رنگ نمی شد؟!

و یا همزمانی 2 شهید گمنام در شهرمیانرود با تشییع دو شهید در دزفول. می شد مراسم تشییع شهدای گمنام را روز چهارشنبه گذاشت و شهید دیمی را روز پنج شنبه و یا بلعکس.

 انتظار می رود که بنیاد شهید بعنوان متولی اصلی بیشتر بر این نکته توجه نمایند و قدری حساس تر به برنامه تشییع شهدا ورود کند و این قدر که برای نصب آرم بنیاد بر روی تابوتهای شهدا حساس است بر روی برنامه ریزی دقیق و دعوت و تبلیغات برای حضور مردم در مراسم حساسیت به خرج دهند.

 در اینگونه مراسمات از بنیاد و سپاه بیشتر انتظار می رود که حساستر ورود کنند. هرچند که از سازمان تبلیغات اسلامی نیز انتطار می رود از ظرفیت شورای هماهنگی هیئتهای مذهبی جهت حضور پرشورتر مردم استفاده گردد.

 مراسمی باشکوه و منظم سبب شادی دل مادران و پدران شهدا و ایثارگران می گردد و یقیناً خود شهدا نیز گره گشایی خواهند کرد. هرچند که شهدا بیش لز عزادار، پیرو می خواهند که امید همگی باشیم و یا سعی که کنیم که باشیم!

حضور پررنگ مسئولان ارشد در مراسم شهدا مطالبه و انتقاد همیشگی است که امید مورد توجه واقع شود

* این مطلب بنا به درخواست جمع زیادی از مردم عزیز و رزمندگان نگارش شد به این امید که در برنامه های آتی قدری حساستر عمل کرد.